Co to jest syndrom DDD?
Syndrom DDD objawia się trudnościami w radzeniu sobie z emocjami, tworzeniu udanych związków i brakiem poczucia bezpieczeństwa.
Specjaliści w Naszej Poradni często spotykają się z dorosłymi klientami, którzy dorastali w dysfunkcyjnych rodzinach, gdzie rodzice nie do końca prawidłowo spełniali swoje funkcje względem dziecka. Osoby te zazwyczaj nie są świadome wpływu dynamiki ich rodziny i wychowania na ich zdrowie psychiczne i samopoczucie.
Kiedy rodzina jest dysfunkcyjna?
Poniżej kilka przykładów, czego może zabraknąć w dysfunkcyjnej rodzinie:
1. Akceptacji siebie – członkowie takiej rodziny mają zazwyczaj niskie poczucie własnej wartości, poczucie winy, nie akceptując siebie trudno im utrzymywać dobre relacje z innymi ludźmi.
2. Wzajemności – nie wszyscy członkowie rodziny wywiązują się ze swych obowiązków, umowy nie są dotrzymywane.
3. Otwartej komunikacji – istnieją tematy, które należy pomijać lub trzymać w sekrecie. Członkowie rodziny boją się odsłonić swoje słabe strony.
4. Występuje zamknięcie i izolacja od świata zewnętrznego – w rodzinie tej najistotniejszy jest jakiś problem, który należy koniecznie ukryć przed otoczeniem. Brak tu otwartej komunikacji między rodziną a szerszym środowiskiem.
Częste postawy rodziców wobec dzieci u których wytworzył się syndrom DDD:
W rodzinie dysfunkcyjnej zaburzony jest kontakt między rodzicami a dziećmi. Rodzice przejawiają nieprawidłowe postawy rodzicielskie.
Są to postawy:
1. Unikająca – zauważa się obojętność uczuciową rodziców, przebywanie z dzieckiem nie sprawia im przyjemności, bywa odczuwane przez nich jako trudne. Zazwyczaj nie wynika to ze złej woli rodziców, tylko problemów osobistych, czy choroby jednego z nich np. depresji. Może się to przejawiać również tym, że kontakt z dzieckiem jest luźny, pozornie dobry i maskowany np. nadmierną swobodą.
2. Odtrącająca – dziecko odbierane jest jako ciężar ograniczający swobodę rodziców. Rodzice maja do niego dystans. Stosują surowe kary, nieproporcjonalne do stopnia przewinienia dziecka. Okazują mu wciąż swoje niezadowolenie, krytykują, dokuczają.
3. Zbyt wymagająca – rodzice posiadają wysokie aspiracje w stosunku do dziecka, chcą je ukształtować według idealnego wzorca, nie do końca licząc się z jego możliwościami i zdolnościami.
4. Nadmiernie chroniąca – rodzice mają tendencję do utrzymywania z dzieckiem kontaktu stałego i bliskiego. Rodzice z jednej strony na wszystko dziecku pozwalają, z drugiej zaś są w ciągłym lęku o jego zdrowie i bezpieczeństwo.
Zespół cech i zachowań rodziny dysfunkcyjnej:
- sztywne zasady panujące w domu;
- silne podporządkowanie się problemom rodziców (alkoholizm, kłótnie, awantury, przemoc);
- odgrywanie narzuconych, sztywnych ról;
- brak lub ograniczony sposób komunikowania się członków rodziny między sobą;
- zaprzeczanie oczywistym problemom;
- rodzinne tajemnice, zakazy „nie mów”, „nie ufaj”, „nie odczuwaj”;
- przestrzeganie zasad ograniczonego zaufania do innych, tłumienia emocji i potrzeby rozmowy z kimś o problemach. Skutkiem braku dostosowania się jest emocjonalny chłód rodzica, przemoc psychiczna (groźba, szantaż) i fizyczna (bicie);
- problemy w wytyczaniu granic lub ich nieprzestrzeganie (w tym między rodzicem a dzieckiem);
- ograniczone relacje z innymi, izolacja społeczna, brak przyjaciół;
- brak intymności, bliskich więzi emocjonalnych;
- życie w poczuciu wstydu i zakłopotania;
- brak empatii, wzajemnego szacunku;
- niemożność zaspokojenia indywidualnych potrzeb;
- nierealistyczne oczekiwania wobec dzieci;
- patologiczna więź sprawia, że członkowie żyją dla chorego systemu rodzinnego (dzieci odczuwają trudność w opuszczeniu rodziny, pomimo odczuwanej krzywdy);
- ukrywanie kłamstw;
- warunkowa miłość.
Jak leczyć syndrom DDD?
Nierzadko zdarza się, że dorosłe dziecko z dysfunkcyjnej rodziny zmaga się z problemami emocjonalnymi i psychologicznymi.
Terapia w Poradni Zmiana na Warszawskich Bielanach zapewnia bezpieczną przestrzeń, w której dana osoba może odkrywać swoje uczucia bez obawy przed osądem lub krytyką ze strony innych. Psychoterapeuta będzie ściśle współpracował z klientem, aby zidentyfikować wszelkie nierozwiązane traumy lub negatywne wzorce zachowań, które mogą przyczyniać się do obecnych trudności w życiu – jednocześnie pomagając mu opracować zdrowsze strategie radzenia sobie ze stresorami w miarę ich pojawiania się. Dzięki sesjom terapeutycznym klienci często uzyskują wgląd w to, w jaki sposób przeszłe doświadczenia ukształtowały to, kim są dzisiaj, a także w jaki sposób te same doświadczenia mogą negatywnie wpływać na obecne funkcjonowanie. To nowo odkryte zrozumienie pozwala im wprowadzać pozytywne zmiany, które ostatecznie prowadzą do lepszego, ogólnego samopoczucia.
W przypadku dorosłych, którzy doświadczyli dysfunkcji w dzieciństwie, ważne jest, aby leczenie koncentrowało się zarówno na łagodzeniu objawów, jak i na eliminowaniu przyczyn leżących u ich podstaw, takich jak style przywiązania wyuczone we wczesnym okresie życia. To dwutorowe podejście pomaga zapewnić długoterminowy sukces, a nie tylko leczyć objawy. Bo nie chodzi przecież o to, by tymczasowo łagodzić niepokojące emocje, a o to, by na trwałe problem rozwiązać.
DDD: syndrom Dorosłych Dzieci z Rodzin Dysfunkcyjnych – skorzystaj z pomocy wykwalifikowanych Specjalistów w Poradni Zmiana , stacjonarnie lub online.
Umów się na wizytę Zadzwoń – 662 617 610