Jeśli w swoim dorosłym życiu zauważasz, że masz problem z wchodzeniem w relacje. Czujesz się zamrożony/zamrożona emocjonalnie? Nie rozumiesz, dlaczego wchodzisz ciągle w relacje, które są dla Ciebie krzywdzące? Odrzucasz lub jesteś odrzucana/odrzucany…, to prawdopodobnie źródłem Twoich problemów są wczesnodziecięce doświadczenia z rodzicami i więź powstała na skutek tych doświadczeń.
Każde dziecko rodzi się z mechanizmem przywiązaniowym, a szukanie bliskości jest naturalne i wrodzone. Wzorzec przywiązania kształtuje się na skutek pierwotnej relacji dziecka z obiektem przywiązania.
Więź emocjonalna, jaka powstaje w relacji opiekun-dziecko, to nie tylko relacja, ale coś więcej, na bazie czego buduje się mózg na poziomie biologicznym. Powstaje wówczas u dziecka tzw. mentalna reprezentacja Ja, innych ludzi i otaczającego go świata.
Oznacza to, że w zależności od tego, czy opiekun trafnie odpowiada na potrzeby dziecka i jest w tym spójny, kształtuje się u niego system przywiązania, na bazie którego dziecko określa swoją wewnętrzną pozycję w świecie, w relacji z innymi i samym sobą. Doświadczanie przez dziecko bliskości, ciepła, troski i miłości ze strony opiekuna buduje w nim umiejętność kojenia samego siebie, pewność siebie, przekonanie o ludziach jako sprzyjających, a o otaczającym świecie jako bezpiecznym i przyjaznym.
Jednakże nie każde dziecko w swoim życiu miało możliwość doświadczenia bezpiecznej relacji z rodzicami. Przychodząc na świat w rodzinie, w której jedno z rodziców lub oboje byli uzależnieni, doświadczało przemocy psychicznej lub fizycznej, było odrzucone lub zaniedbane emocjonalnie, wzrastało w poczuciu zagrożenia i z przekonaniem, że musi być czujne, by się nie narażać lub zasłużyć na uwagę, czy miłość.
Wzorzec przywiązania wykształcony w dzieciństwie na bazie dziecięcych doświadczeń z obiektem przywiązania ma znaczący wpływ na dorosłą osobowość człowieka, a co za tym idzie rozumienie samego siebie, tworzenie relacji z innymi ludźmi oraz postrzeganie otaczającej rzeczywistości.
Jeśli w swoim dorosłym życiu zauważasz, że masz problem z wchodzeniem w relacje, czujesz się zamrożony/zamrożona emocjonalnie, nie rozumiesz dlaczego wchodzisz ciągle w relacje, które są dla Ciebie krzywdzące, odrzucasz lub jesteś odrzucana/odrzucany, to prawdopodobnie źródłem Twoich problemów są wczesnodziecięce doświadczenia z rodzicami i więź powstała na skutek tych doświadczeń.
Najnowsze badania nad przywiązaniem dowodzą, że jest możliwa korekcja wzorca przywiązania poprzez doświadczenie bezpiecznej relacji terapeutycznej, a co za tym idzie zmianę swoich schematów dotychczasowego postępowania i poprawę jakości swojego życia.
Żeby móc zrozumieć przyczynę swoich problemów, potrzebujesz zdiagnozować ich źródło. Chcę Ciebie zaprosić do przyjrzenia się sobie, zajrzenia w głąb pochowanych wspomnień, wspólnego przeżycia trudnych chwil oraz ich zrozumienia.
